Afgelopen week was het, naast heel warm uiteraard (voor ons dat dat ondertussen heel normaal), ook bijzonder spannend. Zoals elke andere dag gingen we op donderdag naar HOPAC om verder te werken aan de ‘furr-tree’outfits. Na ongeveer anderhalf uur werden we opgeschrikt door een alarmbel. Wij hadden natuurlijk geen flauw idee wat we moesten doen, maar gelukkig zat er in het lokaal naast ons plekje een klas vol met kleine kinderen plus een juf, daar zijn we maar achteraan gelopen. Het bleek om een brandalarm te zijn, wat later een dreigtelefoonalarm bleek te zijn. Er waren in de loop van de ochtend enkele telefoontjes gepleegd naar de administratiemedewerkster waarbij er gedreigd werd met de aanwezigheid van een bom op het terein van HOPAC. Dit werd zo serieus genomen dat de kinderen eerst naar een veiliger gedeelte op de compound gebracht werden om ze daarna naar huis te laten gaan. Het was toen ongeveer 10 uur ’s morgens. De rest van de dag en de vrijdag daarna hebben het leger, nightwatch en een paar lokals het hele terrein doorzocht, maar er is gelukkig niets gevonden. Er gaan geruchten rond dat het om een guard ging die vorig jaar is ontslagen en nu wraak wilde nemen of iet dergelijks, maar gelukkig was er geen sprake van echt gevaar. Natuurlijk was het wel echt eng, vooral omdat het zo serieus genomen werd. Eenmaal thuisgekomen met een taxi (Jan, Jan en Anja bleven op HOPAC om te regelen dat iedereen veilig naar huis ging) zijn wij (Laura, Mirjam, David en Corneel) wat gaan drinken, hebben we er over gepraat en zakte de spanning gelukkig een beetje. Toen pas beseften we dat we een laaaang weekend voor de boeg hadden, wat niemand heel erg vond gelukkig....
De vrijdag waarop we vrij hadden zijn we vroeg naar het strand gegaan met zn allen, het was namelijk laagtij. Gewapend met schepjes, emmertjes en een goed humeur hebben we een stonefish weten te vangen, een paar kleine visjes (voornamelijk voor voor de lionfish e.a. en andere mooie dingen.
’s Middags zijn Jan en Anja op reis gegaan om hun 18-jarige huwelijk te vieren en bleven Jan en ik dus over met de kinderen. Laura had ’s avonds een slaapfeestje (die heeft het hele weekend ergens anders geslapen) en wij hebben ons vermaakt met spelletjes en allemaal gezellige dingen. Papa spelen lag ons wel hihi.
Zaterdag was het vroeg opstaan geblazen, we moesten om half negen op IST zijn om op de nederlandse school sinterklaas te gaan vieren. Bleek dat we om er zeker van te zijn dat we op tijd zouden komen een uur te vroeg voor de deur stonden. Op naar Slipway dan maar, een winkelcentrum in de buurt met allerlei leuke kraampjes en winkeltjes. Om iets over 8 was er gelukkig al iemand en zijn we begonnen met de voorbereidingen.
Na een bruut sinterklaasfeest zijn we weer naar Slipway gegaan om af te koelen bij een ijsje. We hebben daar flink geshopt en om 2 uur waren we ongeveer weer thuis. Het rijden in een Landrover is gaaf trouwens Zo vies als dit weekend is hij nog niet geweest sinds we hier zijn.
Zondag hebben we uitgeslapen en zijn we voor het eerst niet naar de kerk geweest. Wat we wel hebben gedaan is het wegbrengen van een map naar een lerares van de nederlandse school en nog de laatste ‘sinterklaas-surprisxe-kadootjes’ kopen bij Slipway. Volgende week vieren we namelijk twee keer sinterklaas met een surprise dus dat wordt nog knutselen geblazen.
Voor komende week zijn we al bijna weer ‘volgeboekt’, woensdag gaan we mee op excursie met grade 5 naar het vliegveld van Dar, iets met gravity, en donderdag en vrijdag zijn we druk met een fieldtrip samen met grade 9 naar een bergriviertje in Morogoro ‘to carry out a river investigation to measure the velocity of the river, the depth of the river across its channel and the size of the sediment and rocks in the river channel’. Weten jullie dat ook weer. We slapen in het Kola Hills Hotel, ik ben benieuwd, klinkt prettig haha...
Dat was het weer voor even, laat eens een paar leuke reacties achter, daar kijken wij dan wer naar uit....
maandag 26 november 2007
woensdag 21 november 2007
Het dak is gefixt
En behalve dat het dak gefikst is heeft het ook niet meer zo erg geregend. Het aquarium heeft nog wel weer gelekt, als gevolg van een scheur in een filter. Nu hebben we de hele installatie maar even uitgezet tot Jan S. terug is (hij was een paar dagen weg voor de MAF) en lucht slangetjes met bruis blokjes aan het eind in de bak gehangen. Werkt ook.
Zondag heb ik iets engs gedaan: ik heb het zingen tijdens de kerkdienst begeleid... op piano! Dat was de tweede keer in mijn leven dat ik iets begeleide op piano, en ik vond het doodeng. Maar wel heel leuk toen we eenmaal bezig waren.
We kwamen in de kerk aan, en er zat niemand achter de piano, wat dus betekende dat alleen de bassist stond te spelen. Ik besloot dus dat ik wel eventjes mee kon doen en voor ik het besefte hadden ze gevraagd of ik ook tijdens de dienst even wilde spelen... er was namelijk geen pianist. Oké, zo gezegd, zo gedaan. Maar ik kende maar 1 van de 5 liedjes, dus het was behoorlijk spannend. Ondertussen hebben we afgesproken dat Corneel en ik niet aankomende zondag maar die week daarna de dienst mogen begeleiden, met piano en gitaarr (en ook een bass) *Citaat Andre Van Duin
We hebben van de week Laura's verjaardag gevierd, zij heeft gegourmet met een aantal vrienden en wij hebben voor haar gezongen en een heel mooi Afrikaans schilderijtje gekocht.
Oja, we hebben vandaag weer nieuwe foto's ge upload. Checken dus!
Zondag heb ik iets engs gedaan: ik heb het zingen tijdens de kerkdienst begeleid... op piano! Dat was de tweede keer in mijn leven dat ik iets begeleide op piano, en ik vond het doodeng. Maar wel heel leuk toen we eenmaal bezig waren.
We kwamen in de kerk aan, en er zat niemand achter de piano, wat dus betekende dat alleen de bassist stond te spelen. Ik besloot dus dat ik wel eventjes mee kon doen en voor ik het besefte hadden ze gevraagd of ik ook tijdens de dienst even wilde spelen... er was namelijk geen pianist. Oké, zo gezegd, zo gedaan. Maar ik kende maar 1 van de 5 liedjes, dus het was behoorlijk spannend. Ondertussen hebben we afgesproken dat Corneel en ik niet aankomende zondag maar die week daarna de dienst mogen begeleiden, met piano en gitaarr (en ook een bass) *Citaat Andre Van Duin
We hebben van de week Laura's verjaardag gevierd, zij heeft gegourmet met een aantal vrienden en wij hebben voor haar gezongen en een heel mooi Afrikaans schilderijtje gekocht.
Oja, we hebben vandaag weer nieuwe foto's ge upload. Checken dus!
vrijdag 16 november 2007
Pechweek + aanvang regenseizoen
Het is over met de droogte. Als het hier regent, dan regent het ook echt. Met bakken uit de hemel! De afgelopen weken hebben we aardig wat buien gehad. En dat is niet de enige pech die we hadden...
Afgelopen maandag is de Landrover voor reparatie weggebracht. We hadden een lekke band, en een deel van de onderkant moest worden vervangen ivm roest (die 2e reparatie was gepland, de band niet) Dinsdasg middag zou hij klaar zijn, maar vandaag was het onderdeel nog niet binnen. TIA zeggen we dan: This Is Africa....
Okee, we hebben dus nog een Suzuki. Althans, die hadden we. Woensdagmiddag was Anja naar de Nederlandse school met David en Mirjam (Anja geeft daar Nederlands aan Nederlandse kinderen, om de grammatica bij te spijkeren). Op de terugweg begaf hun koppeling het en moesten ze de auto in de stad achterlaten. Anja heeft een man betaald om de auto te bewaken en is met de kinderen met een taxi naar huis gekomen. Het regende ondertussen al behoorlijk. ze waren pas half 9 thuis (de kinderen lagen normaal al een uur op bed) en ze hadden nog niet gegeten. Een kwartiertje later wel. Bedtijd, terwijl de regen voortduurde.
Terwijl wij lekker in ons bed lagen heeft het bij de Smits in huis gigantisch gelekt. overal in de slaapkamer van Jan en Anja en ook een beetje in Mirjams kamer was water. Gevolg: Jan en Anja moesten rond 5 uur 's morgens gaan dweilen, dus het was over met hun nachtrust. Die donderdag zouden we nog de zolder (de krappe, hete, plakkerige zolder waar je alleen op de balkjes mag staan en niet op de plankjes) op moeten om te kijken naar het lek.
Ondertussen brandt er ook nog een draadje door in het aquarium en als gevolg daarvan stroomt er wat water uit de filter. We hebben snel een emmer water uit de filter geheveld, zodat die niet meer lekte en alle pompen zolang uit gezet. Die middag hebben Corneel en ik een nieuw snoertje er tussen gezet. (Oja, Jan Smits was dus de hele donderdag en vrijdag weg, voor een vlucht naar Dodoma.. goede timing!)
Corneel en ik hebben donderdagochtend Anja's voorbereidingen gedaan voor communityservice die middag, omdat Anja ook haar Engelse les nog moest voorbereiden. De communityservice bleek echter niet door te gaan, want de school waar HOPAC kinderen les zouden gaan geven was overstroomd en de kinderen waren dus niet op school.
Donderdagmiddag dus het aquarium gefixt en daarna de zolder op met z'n vieren: Anja, Laura, Corneel en ik. Anja had bedacht dat we handdoeken konden oprollen, in een vuilniszak stoppen en tussen de gaten tussen de dakpannen en de goot duwen. Zo gezegd, zo gedaan.. en een uurtje en een paar liter zweet later was het voor elkaar, en volgens mij heeft Anja het vannacht droog gehouden. Hoera!
Dat gebeurt er dus in Afrika als het regenseizoen begint. De weg naar school was btw een puinhoop. Er komen nog foto's op de site van een riviertje dat over de weg stroomt in plaats van er onder. Best indrukwekkend. Nu ik dit typ is het droog, de stroom doet het weer (of we zitten op de generator, dat kan ik vanuit mijn lokaal net niet horen).
Volgende keer weer meer nieuws. Ik dacht dat jullie dit wel wilden weten :)
Afgelopen maandag is de Landrover voor reparatie weggebracht. We hadden een lekke band, en een deel van de onderkant moest worden vervangen ivm roest (die 2e reparatie was gepland, de band niet) Dinsdasg middag zou hij klaar zijn, maar vandaag was het onderdeel nog niet binnen. TIA zeggen we dan: This Is Africa....
Okee, we hebben dus nog een Suzuki. Althans, die hadden we. Woensdagmiddag was Anja naar de Nederlandse school met David en Mirjam (Anja geeft daar Nederlands aan Nederlandse kinderen, om de grammatica bij te spijkeren). Op de terugweg begaf hun koppeling het en moesten ze de auto in de stad achterlaten. Anja heeft een man betaald om de auto te bewaken en is met de kinderen met een taxi naar huis gekomen. Het regende ondertussen al behoorlijk. ze waren pas half 9 thuis (de kinderen lagen normaal al een uur op bed) en ze hadden nog niet gegeten. Een kwartiertje later wel. Bedtijd, terwijl de regen voortduurde.
Terwijl wij lekker in ons bed lagen heeft het bij de Smits in huis gigantisch gelekt. overal in de slaapkamer van Jan en Anja en ook een beetje in Mirjams kamer was water. Gevolg: Jan en Anja moesten rond 5 uur 's morgens gaan dweilen, dus het was over met hun nachtrust. Die donderdag zouden we nog de zolder (de krappe, hete, plakkerige zolder waar je alleen op de balkjes mag staan en niet op de plankjes) op moeten om te kijken naar het lek.
Ondertussen brandt er ook nog een draadje door in het aquarium en als gevolg daarvan stroomt er wat water uit de filter. We hebben snel een emmer water uit de filter geheveld, zodat die niet meer lekte en alle pompen zolang uit gezet. Die middag hebben Corneel en ik een nieuw snoertje er tussen gezet. (Oja, Jan Smits was dus de hele donderdag en vrijdag weg, voor een vlucht naar Dodoma.. goede timing!)
Corneel en ik hebben donderdagochtend Anja's voorbereidingen gedaan voor communityservice die middag, omdat Anja ook haar Engelse les nog moest voorbereiden. De communityservice bleek echter niet door te gaan, want de school waar HOPAC kinderen les zouden gaan geven was overstroomd en de kinderen waren dus niet op school.
Donderdagmiddag dus het aquarium gefixt en daarna de zolder op met z'n vieren: Anja, Laura, Corneel en ik. Anja had bedacht dat we handdoeken konden oprollen, in een vuilniszak stoppen en tussen de gaten tussen de dakpannen en de goot duwen. Zo gezegd, zo gedaan.. en een uurtje en een paar liter zweet later was het voor elkaar, en volgens mij heeft Anja het vannacht droog gehouden. Hoera!
Dat gebeurt er dus in Afrika als het regenseizoen begint. De weg naar school was btw een puinhoop. Er komen nog foto's op de site van een riviertje dat over de weg stroomt in plaats van er onder. Best indrukwekkend. Nu ik dit typ is het droog, de stroom doet het weer (of we zitten op de generator, dat kan ik vanuit mijn lokaal net niet horen).
Volgende keer weer meer nieuws. Ik dacht dat jullie dit wel wilden weten :)
maandag 12 november 2007
Nieuw nieuws - International day en zwemavonturen
Eindelijk weer een nieuw berichtje op onze site. We hebben weer een hele week gehad vol avonturen, waarvan ik er nu een paar wil uitlichten. Dit doe ik niet chronologisch, want dat wordt me te ingewikkeld.
Vrijdag hebben we internatuional day gehad. Dat was een groot feest, volgens velen de leukste schooldag van het jaar. Dat geloof ik wel, want een feest, dat was het! Het begon allemaal in de basketballcourse, waar we de parade of nations hadden. Elk land kwam aan de beurt om onder begeleiding van zijn eigen volkslied een rondje te lopen in klederdracht. We hebben prachtige spaanse jurken gezien, de koreanen hadden er een feest van gebouwd en ook wij als Nederlanders mochten er zijn. Met onze 'wooden shoes' en oranje vlaggetjes waren we prachtig uitgedost. Zels oudhollandse pakken ontbraken niet, en dat was voor mij (en voor een aantal meisjes met jurken waaronder Laura en Mirjam) best zweten. Maar leuk was het wel. we hebben daar veel foto's van gemaakt, Corneel is nu bezig om die zichtbaar te maken voor jullie. Na de parade mocht iedereen vrij rondlopen en bij alle kraampjes kijken die in de verschillende lokalen waren opgezet. Dat was smullebn, want bij elke kraam was wel wat lekkers te krijgen. Volgens mij was het bij Kenia waar we een lekker blaadje sla dachten te eten ter verfrissing. Dat viel tegen, want na een flinke hap brandde dat bij ons allebij de bek uit. heet!! Na alle kraampjes waren er nog optredens vanuit verschillende culturen, waar ook hele spectaculaire optredens bij zaten.
We hebben zaterdag gezwommen aan South Beach. Zo'n strandhuisje, ergens ver weg aan een hobbelige weg (waar we overigens met 100 km/h overheen scheurden!) dat je alleen in films ziet. (Zie foto's, onmmogelijk helemaal te beschrijven). Corneel en ik besloten naar het tweede koraalrif te zwemmen om te gaan snorkelen met onze geimproviseerde snorkel (goggles en een slang van een luchtpomp.) We zijn ongeveer op de helft gekomen, want het bleek tochj wat ver. We hadden van die drijfplakjes bij ons, dus we konden het zo ver in de zee wel goed uithouden. Na 2,5 uur wam er echter iemand naar ons toe zwemmen (wij waren toen net op de terugweg). Of het toch wel goed met ons ging. Ze waren blijkbaar een beetje ongerust geweest.
Vrijdagmiddag hebben we nog gezwommen in het zwembad van hotel giraffe, heel vlakbij huis. Daar hadden we het rijk alleen met ons 4en (Laura, Mirjam, Corneel en ik). Chill! Ik ben door een roostertje gezakt (zo'n roostertje waar het water wegloopt), Maar dat leek wel normaal te zijn, want de lifeguard bood zijn excuses aan en nog geen 2 minuten laer zat er een nieuw roostertje in.
Nog een avontuur, en dan vind ik het wel weer even genoeg. Corneel en ik hebben op een lokale school een klein groepje kinderen Engels-les gegeven. We waren mee gegaan met comunity-service, waarbij kinderen van de oudere klassen Engelsles geven op lokale scholen. Nu was er een groepje teveel, en die mochten wij doen. We hebben ze leren klokkijken in het engels. Gelukkig hadden wij bij Swahililes net geleerd om te klokkijken in het Swahili, dus konden we met Engels en gebrekkig Swahili dit groepje teachen. Was heel leuk!
Klaar, ik ga nog even naar m'n grade 5, kijken wat die op het moment uitspoken. We zijn net bij de Assembly van de secondary (soort bezinning) geweest en daarna naar het computerlokaal.
Als je nog een geinig zinnetje in het Swahili wil weten, hier is er een:
Kila kitu sawa!
(wat betekent: everything is cool!)
Vrijdag hebben we internatuional day gehad. Dat was een groot feest, volgens velen de leukste schooldag van het jaar. Dat geloof ik wel, want een feest, dat was het! Het begon allemaal in de basketballcourse, waar we de parade of nations hadden. Elk land kwam aan de beurt om onder begeleiding van zijn eigen volkslied een rondje te lopen in klederdracht. We hebben prachtige spaanse jurken gezien, de koreanen hadden er een feest van gebouwd en ook wij als Nederlanders mochten er zijn. Met onze 'wooden shoes' en oranje vlaggetjes waren we prachtig uitgedost. Zels oudhollandse pakken ontbraken niet, en dat was voor mij (en voor een aantal meisjes met jurken waaronder Laura en Mirjam) best zweten. Maar leuk was het wel. we hebben daar veel foto's van gemaakt, Corneel is nu bezig om die zichtbaar te maken voor jullie. Na de parade mocht iedereen vrij rondlopen en bij alle kraampjes kijken die in de verschillende lokalen waren opgezet. Dat was smullebn, want bij elke kraam was wel wat lekkers te krijgen. Volgens mij was het bij Kenia waar we een lekker blaadje sla dachten te eten ter verfrissing. Dat viel tegen, want na een flinke hap brandde dat bij ons allebij de bek uit. heet!! Na alle kraampjes waren er nog optredens vanuit verschillende culturen, waar ook hele spectaculaire optredens bij zaten.
We hebben zaterdag gezwommen aan South Beach. Zo'n strandhuisje, ergens ver weg aan een hobbelige weg (waar we overigens met 100 km/h overheen scheurden!) dat je alleen in films ziet. (Zie foto's, onmmogelijk helemaal te beschrijven). Corneel en ik besloten naar het tweede koraalrif te zwemmen om te gaan snorkelen met onze geimproviseerde snorkel (goggles en een slang van een luchtpomp.) We zijn ongeveer op de helft gekomen, want het bleek tochj wat ver. We hadden van die drijfplakjes bij ons, dus we konden het zo ver in de zee wel goed uithouden. Na 2,5 uur wam er echter iemand naar ons toe zwemmen (wij waren toen net op de terugweg). Of het toch wel goed met ons ging. Ze waren blijkbaar een beetje ongerust geweest.
Vrijdagmiddag hebben we nog gezwommen in het zwembad van hotel giraffe, heel vlakbij huis. Daar hadden we het rijk alleen met ons 4en (Laura, Mirjam, Corneel en ik). Chill! Ik ben door een roostertje gezakt (zo'n roostertje waar het water wegloopt), Maar dat leek wel normaal te zijn, want de lifeguard bood zijn excuses aan en nog geen 2 minuten laer zat er een nieuw roostertje in.
Nog een avontuur, en dan vind ik het wel weer even genoeg. Corneel en ik hebben op een lokale school een klein groepje kinderen Engels-les gegeven. We waren mee gegaan met comunity-service, waarbij kinderen van de oudere klassen Engelsles geven op lokale scholen. Nu was er een groepje teveel, en die mochten wij doen. We hebben ze leren klokkijken in het engels. Gelukkig hadden wij bij Swahililes net geleerd om te klokkijken in het Swahili, dus konden we met Engels en gebrekkig Swahili dit groepje teachen. Was heel leuk!
Klaar, ik ga nog even naar m'n grade 5, kijken wat die op het moment uitspoken. We zijn net bij de Assembly van de secondary (soort bezinning) geweest en daarna naar het computerlokaal.
Als je nog een geinig zinnetje in het Swahili wil weten, hier is er een:
Kila kitu sawa!
(wat betekent: everything is cool!)
zondag 4 november 2007
Foto's online!
Het is gelukt: De eerste foto's staan online! Met een hoop omwegen en moeilijke scripts is het toch gelukt een foto-albumpje up te loaden. Op de blogspot-site ging het allemaal te traag, dus hieronder de link naar de foto's:
http://www.janmeijerink.nl/foto
Corneels foto's komen ook snel, deze zijn van mijn camera.
http://www.janmeijerink.nl/foto
Corneels foto's komen ook snel, deze zijn van mijn camera.
donderdag 1 november 2007
eerste indrukken van Jan
Computerruimte op de HOPAC, getypt door Jan
Lees eerst de vorige post, die gaat over onze reis enzo...
Beste bloglezers,
ik heb mijn eerste indrukken geprobeert op papier te zetten, en wil jullie die niet onthouden.
Ik heb het verhaal gisteren (woensdag) getypt, maar toen deed de internetverbinding thuis het niet zo best.
ik tiep hier nu een mailtje in notepad, aangezien het draadloze internet nog niet helemaal werkt op m'n laptop. Dat de laptop het nu wel doet is te danken aan de batterij, die het hele huis nu even van stroom voorziet. De stroom is namelijk een paar uur geleden uitgevallen (iets wat hier minstens wekelijks schijnt te gebeuren, net als het water).
Maar wauw, wat ben ik onder de indruk zeg, of beter gezegd onder de indrukken. Zo veel indrukken komen op me af, alles is zo enorm anders dan in Nederland. Bizar.
Dingen die al meteen anders waren: elke kamer van het huis heeft fans, inclusief ons eigen huisje (corneel en ik hebben ons eigen 'guesthouse', met een badkamer en tweepersoonsbed, los van het grote huis.)
De muskietennetten boven het bed, de palmbomen, bananenbomen, andere mooie bomen, de warmte, de vochtigheid, de af en toe zoute wind die alles een beetje verkoeld, de taal (ik kan nu al tot 30 tellen in het Swahili, als ik thuis kom spreek ik vloeiend de taal :D), de omgang met mensen (zwarte mensen zijn hier in huis in dienst van blanke, een heel aparte gewaarwording...), de klok staat twee uur verder, we wonen bij een jong gezin en zo kan ik nog wel even door gaan.
Op 30 meter lopen is de Indische oceaan die er nog mooier uitziet dan de plaatjes op het internet. Eerst even met een teen gevoeld of het toch niet te koud zo zijn, maar de oceaan lachte ons uit: de Indische oceaan is lauw! Gisteren (de dag dat we hier aankwamen) dus gelijk al een duik genomen in de oceaan en ook ontdekt dat een handdoek overbodig is. Je bent zo droog!
We hebben hier een hond, twee konijnen en een reeks kavia's, een aquarium met onwijs mooie zeesterren, vissen, zeeegeltjes en koraal (en dat komt hier allemaal zo uit de zee!), twee 'zusjes' en een 'broertje', en iemand die kookt, een ander die de poort op tijd open en dicht doet voor je en de boel bewaakt, iemand die schoonmaakt en ook nog een lerares (Anja) en een piloot die van modelbouw houdt (Jan)
We wonen dus bij Jan en Anja, en slapen in het guesthouse, een soort apartementje naast het huis. Het straatbeeld is natuurlijk heel anders hier, ze rijden hier trouwens ook links. Verder weten jullie denk ik wel wat je bij dat straatbeeld voor moet stellen.
Vandaag zijn we voor het eerst op school geweest, kennis gemaakt met een hoop mensen, rondgeleid en gelijk de middag achterin de klas gezeten en daarna mee vergadert, over internationalday volgende week. een hele happening moet dat worden zeg!
Ze kunnen ons op school goed gebruiken, naast observaties mogen we in verschillende klassen assistants bieden, mogen we helpen bij de zwem en basketbal lessen. We hebben een account gekregen voor de bieb op school (de grootste van het hele land, maar nog niet een kwart van de bieb in Middelharnis.)
Engels went echt mega snel, na een minuut of drie ging het al vanzelf. En dat is maar goed ook, want Nederlands is er niet veel bij. In grade 4, waar ik vandaag gezeten heb zat dan wel Mirjam, de jongste van de familie (grade 4, is kind of groep 7. Na grade 5 komen ze gewoon in grade 6, wat dan junior highschool, of gewoon secundairy school is.)
Ik zit nu te denken, wat wil ik nog meer kwijt, maar ik weet even niet waar ik verder moet, zoveel valt er nog te zeggen. Over de vlucht zetten we trouwens wel samen een verhaaltje op de weblog, daar hebben we in het vliegtuig al wat aan getypt. Anders blijf ik alles dubbel verhalen, en dat is niet handig (en niet leuk). Belangrijkste is dat we alles gevonden hebben en er nu zijn. We werden gewoon keurig afgehaald op het vliegveld door Anja, dus zonder problemen hebben we het hier bereikt.
Verder: mam, je kan hier zo aan de bak, want ze hebben echt mensen nodig. Ik krijg nu al kriebels om hier later te gaan werken. Ik zal over 2 maanden nog maar eens kijken hoe ik daar over denk.
...
Ik ben er even tussenuit geweest. Er kwam visite, een jongen uit Ede :D. Een van z'n ouders komt uit Tanzania, de ander uit Nederland. Hij zelf had hier 18 jaar gewoond en woonde nu 4,5 jaar in Ede. Grappig, dat de wereld zo klein is. Of, zo groot. Want ofschoon in Ede woont, ken ik hem niet.
O ja, nog een leuk feit: het wordt hier vroeg (rond half 7) donker, en we gaan hier tussen 9 en 10 naar bed! We komen er dan ook weer om 6 uur uit. Vanwege de warmte enzo. Dat is nog eens wat anders dan 1 uur naar bed en 10 uur eruit. Maar, toch wel lekker denk ik, zo'n ritme.
Ik zit dus nu op m'n bed, op het punt om te gaan slapen. Het is half 10, en ben toch wel toe aan een bed. Vandaag was een intensieve dag, veel nieuwe mensen ontmoet, nieuwe dingen gezien en veel met taal bezig geweest, zowel Swahili als Engels. En cultuur. Als je iets aanwijst mag dat nooit met je wijsvinger (terwijl die daar toch voor is) maar doe je dat met je mond, of eventueel met je hele arm. Of als je iets geeft/aanpakt, doe je dat met twee armen. Of eventueel alleen rechts. En corruptie is rovend voor touristen als wij. Voor bijvoorbeeld een safari betalen wij iets van 50 US dollar, terwijl een Tanzaniaan 2 dollar neer legt. there you go.
voor ik nu ga slapen bedenk ik me nog 1 ding: we gaan hier nog een keer snorkelen, om al dat mooie koraal te bekijken, samen met de Smitsen. Heel relaxed dus, ergens bij een eilandje dat we vanaf hier kunnen zien.
Had ik al iets gezegt over het tijdsverschil? Het is hier twee uur later dan in Nederland. Dan weten jullie dat nu:).
Lees eerst de vorige post, die gaat over onze reis enzo...
Beste bloglezers,
ik heb mijn eerste indrukken geprobeert op papier te zetten, en wil jullie die niet onthouden.
Ik heb het verhaal gisteren (woensdag) getypt, maar toen deed de internetverbinding thuis het niet zo best.
ik tiep hier nu een mailtje in notepad, aangezien het draadloze internet nog niet helemaal werkt op m'n laptop. Dat de laptop het nu wel doet is te danken aan de batterij, die het hele huis nu even van stroom voorziet. De stroom is namelijk een paar uur geleden uitgevallen (iets wat hier minstens wekelijks schijnt te gebeuren, net als het water).
Maar wauw, wat ben ik onder de indruk zeg, of beter gezegd onder de indrukken. Zo veel indrukken komen op me af, alles is zo enorm anders dan in Nederland. Bizar.
Dingen die al meteen anders waren: elke kamer van het huis heeft fans, inclusief ons eigen huisje (corneel en ik hebben ons eigen 'guesthouse', met een badkamer en tweepersoonsbed, los van het grote huis.)
De muskietennetten boven het bed, de palmbomen, bananenbomen, andere mooie bomen, de warmte, de vochtigheid, de af en toe zoute wind die alles een beetje verkoeld, de taal (ik kan nu al tot 30 tellen in het Swahili, als ik thuis kom spreek ik vloeiend de taal :D), de omgang met mensen (zwarte mensen zijn hier in huis in dienst van blanke, een heel aparte gewaarwording...), de klok staat twee uur verder, we wonen bij een jong gezin en zo kan ik nog wel even door gaan.
Op 30 meter lopen is de Indische oceaan die er nog mooier uitziet dan de plaatjes op het internet. Eerst even met een teen gevoeld of het toch niet te koud zo zijn, maar de oceaan lachte ons uit: de Indische oceaan is lauw! Gisteren (de dag dat we hier aankwamen) dus gelijk al een duik genomen in de oceaan en ook ontdekt dat een handdoek overbodig is. Je bent zo droog!
We hebben hier een hond, twee konijnen en een reeks kavia's, een aquarium met onwijs mooie zeesterren, vissen, zeeegeltjes en koraal (en dat komt hier allemaal zo uit de zee!), twee 'zusjes' en een 'broertje', en iemand die kookt, een ander die de poort op tijd open en dicht doet voor je en de boel bewaakt, iemand die schoonmaakt en ook nog een lerares (Anja) en een piloot die van modelbouw houdt (Jan)
We wonen dus bij Jan en Anja, en slapen in het guesthouse, een soort apartementje naast het huis. Het straatbeeld is natuurlijk heel anders hier, ze rijden hier trouwens ook links. Verder weten jullie denk ik wel wat je bij dat straatbeeld voor moet stellen.
Vandaag zijn we voor het eerst op school geweest, kennis gemaakt met een hoop mensen, rondgeleid en gelijk de middag achterin de klas gezeten en daarna mee vergadert, over internationalday volgende week. een hele happening moet dat worden zeg!
Ze kunnen ons op school goed gebruiken, naast observaties mogen we in verschillende klassen assistants bieden, mogen we helpen bij de zwem en basketbal lessen. We hebben een account gekregen voor de bieb op school (de grootste van het hele land, maar nog niet een kwart van de bieb in Middelharnis.)
Engels went echt mega snel, na een minuut of drie ging het al vanzelf. En dat is maar goed ook, want Nederlands is er niet veel bij. In grade 4, waar ik vandaag gezeten heb zat dan wel Mirjam, de jongste van de familie (grade 4, is kind of groep 7. Na grade 5 komen ze gewoon in grade 6, wat dan junior highschool, of gewoon secundairy school is.)
Ik zit nu te denken, wat wil ik nog meer kwijt, maar ik weet even niet waar ik verder moet, zoveel valt er nog te zeggen. Over de vlucht zetten we trouwens wel samen een verhaaltje op de weblog, daar hebben we in het vliegtuig al wat aan getypt. Anders blijf ik alles dubbel verhalen, en dat is niet handig (en niet leuk). Belangrijkste is dat we alles gevonden hebben en er nu zijn. We werden gewoon keurig afgehaald op het vliegveld door Anja, dus zonder problemen hebben we het hier bereikt.
Verder: mam, je kan hier zo aan de bak, want ze hebben echt mensen nodig. Ik krijg nu al kriebels om hier later te gaan werken. Ik zal over 2 maanden nog maar eens kijken hoe ik daar over denk.
...
Ik ben er even tussenuit geweest. Er kwam visite, een jongen uit Ede :D. Een van z'n ouders komt uit Tanzania, de ander uit Nederland. Hij zelf had hier 18 jaar gewoond en woonde nu 4,5 jaar in Ede. Grappig, dat de wereld zo klein is. Of, zo groot. Want ofschoon in Ede woont, ken ik hem niet.
O ja, nog een leuk feit: het wordt hier vroeg (rond half 7) donker, en we gaan hier tussen 9 en 10 naar bed! We komen er dan ook weer om 6 uur uit. Vanwege de warmte enzo. Dat is nog eens wat anders dan 1 uur naar bed en 10 uur eruit. Maar, toch wel lekker denk ik, zo'n ritme.
Ik zit dus nu op m'n bed, op het punt om te gaan slapen. Het is half 10, en ben toch wel toe aan een bed. Vandaag was een intensieve dag, veel nieuwe mensen ontmoet, nieuwe dingen gezien en veel met taal bezig geweest, zowel Swahili als Engels. En cultuur. Als je iets aanwijst mag dat nooit met je wijsvinger (terwijl die daar toch voor is) maar doe je dat met je mond, of eventueel met je hele arm. Of als je iets geeft/aanpakt, doe je dat met twee armen. Of eventueel alleen rechts. En corruptie is rovend voor touristen als wij. Voor bijvoorbeeld een safari betalen wij iets van 50 US dollar, terwijl een Tanzaniaan 2 dollar neer legt. there you go.
voor ik nu ga slapen bedenk ik me nog 1 ding: we gaan hier nog een keer snorkelen, om al dat mooie koraal te bekijken, samen met de Smitsen. Heel relaxed dus, ergens bij een eilandje dat we vanaf hier kunnen zien.
Had ik al iets gezegt over het tijdsverschil? Het is hier twee uur later dan in Nederland. Dan weten jullie dat nu:).
Abonneren op:
Posts (Atom)